De burcht van de vrede

Lang geleden leefde in het diepste zuiden van Frankrijk een volk datgenoeg had van de gevestigde religie en dat zich massaal wendde toteen groep geïnspireerde mensen die een oorspronkelijk christendombeleden. Deze groep en iedereen die met hen te maken had, werdgedurende een periode van 150 jaren genadeloos vervolgd door deroomse kerk, want deze zag haar leringen ondermijnd door het purechristendom waarvan zij ooit was afgeweken. De Franse koning werktesamen met de kerk in deze vernietigingsslag, want hij wilde het landveroveren en bij zijn rijk voegen. De naam van dit land was Occitaniëen de vervolgden werden door het volk bonshommes (goede mensen)genoemd. Montségur was hun burcht, een 'onneembaar' slot op eensteile rots. In deze roman trekken twee hedendaagse mensen door hetgebied waar zij leefden. Zij raken bevangen door het gedachtegoeden de leefsfeer van deze middeleeuwse mensen. Heden en verledenversmelten; de pelgrims van toen zijn de pelgrims van nu.Karel Wellinghoff (1939) is schilder, boetseerder en schrijver.Eerder verscheen van hem bij Aspekt:-Onthaasten per brommobiel-De Goede mensen en de honden van God