De idioot

Het is 1995, e-mail is iets nieuws, en eerstejaarsstudente Selin is min of meer per ongeluk op Harvard beland. ‘Ik kon eigenlijk helemaal niets “echts” doen – naar een nieuwe stad verhuizen, seks hebben, een echte baan vinden, iemand op mij verliefd maken.’ Ze geeft zich op voor cursussen waarvan ze het bestaan niet eerder vermoedde, raakt bevriend met een geheimzinnige Servische klasgenote, en begint een e-mailvriendschap met de in zichzelf gekeerde Ivan. Pas na een reis door Europa, deels Ivan achterna, begint ze de slag te krijgen van verliefd zijn, van volwassen worden – en zich te realiseren dat ze gedoemd is om schrijfster te worden. Elif Batuman debuteerde in 2010 met haar sprankelende liefdesverklaring aan de Russische literatuur: De bezetenen. In deze essays over haar intellectuele ontwikkeling werd ze zelf een memorabel personage: slim, grappig, charmant, onhandig. Batumans alter ego Selin is eveneens onvergetelijk (en onhandig) in haar fictiedebuut De idioot, een ‘portret van de kunstenares als jonge vrouw’.