Dicht bij de werkelijkheid

Je weet wat de werkel¿kheid is, want die zie je om je heen. Dat denk je tenminste. Maar denk je het of weet je het? En als je het alleen maar denkt, is het dan de werkel¿kheid? Als het op papier staat, moet het de realiteit wel z¿n. En de lezer die deze fantastische verhalenbundel leest, weet iteraard heel zeker dat het boek tot de werkel¿kheid behoort. Maar misschien denkt h¿ dat alleen maar. Mischien denkt h¿ het boek wel. Misschien denkt h¿ de verhalen wel. Want wie weet wat de echte werkel¿kheid is en wat alleen maar verzonnen is? In deze surrealistische verhalenbundel gebeuren heel normale dingen: twee kinderen die ruzie hebben, een hond die slaapt, een man die een spelletje schaak speelt. Gewoner kan niet. Maar dan komen er andere figuren b¿: gouddorstige lieden, zingende engelen en overleden mensen. En de werkel¿kheid ziet eruit als een spiegel met een barst; je k¿kt erin en ziet jezelf maar ergens klopt er iets niet...