Diotima

Ooit verloor Ishtar, de prachtige, geliefde godin van het oude Babylon, de strijd tegen de zonaanbidders, de monotheïsten, die de oude goden overtroefden en overbodig maakten. Niet meer aanbeden, maar niet helemaal vergeten, wachtte ze tandenknarsend haar tijd af, totdat de zevenenzeventig-ste bolreiziger haar de wereld zou teruggeven en bevrijden uit de bol van Diotima, waar ze de laatste drieduizend jaar was gehuisvest. Die bevrijding, voor zover dat lukte, voltrok zich minder heroïsch dan ze misschien had gehoopt, want de laatste bolreiziger was Hender, een Havo scholier, die min of meer tegen zijn zin, haar bestaan verkondigde, daarbij geholpen door een illustere vriendenkring, waaronder een coffieshopeigenaar, een roodharige dochter van een Ierse bootsman, een potloodventer, een gewezen pastoor, twee Chinese ICT-nerds en hun briljante psycho-actieve software, en niet te vergeten: The best koraplayer in the world: "King Idi Bamako" Dit leidde tot een bont en scabreus avontuur met zowel serieuze- als minder serieuze momenten, waarin niet alleen de godin van oorlog en seks centraal staat, maar ook Elvis, die eindelijk weer terug was van Venus. (480 pagina's)