Het leven is in handen van de dood

'Een heldhaftig leven' begint midden in het verhaal, want het gaat over het leven en dat heeft geen begin. De plaats waar het verhaal zich afspeelt lijkt het resultaat van een bizarre fantasie. Tot ik uw blik verleg en opeens alles duidelijk wordt. In 'het mooiste geschenk' blijken dingen anders te zijn dan ze lijken. Zo volgen we het leven van de hoofdpersoon, die steeds op zoek is naar het geluk in zijn leven. Aan het einde van het boek ziet hij in dat hij het geluk altijd in zijn handen heeft gehad, maar nooit heeft herkend. Net zo onherkenbaar is het einde van het verhaal, omdat het eigenlijk het begin is. In 'het leven is in handen van de dood' leven de laatste 415 mensen al enkele eeuwen in een atoombunker. Door een geniale constructie en een strikt leven volgens nut en discipline kunnen ze overleven. Miraillon droomt echter over Veraline en denkt dat in de wereld buiten de bunker een beter leven te vinden is. Hij gaat naar buiten en vindt zijn Veraline, maar dan blijkt dat een leven met hoop en gevoelens ook een schaduwzijde heeft. Of eigenlijk een heleboel schaduwzijdes. Tenslotte 11 gedichten over vrolijke onderwerpen; iets waar te weinig over wordt geschreven.