Het vertrek van Maeterlinck

Het vertrek van Maeterlinck ademt de nostalgie die eigen is aan de grote romantische en symbolistische literatuur. In dit dichtersdebuut is het aangenaam ronddwalen zij het niet zonder gevaar. Want het verlangen ligt op de loer. Er doemen ook dode dichters en oude steden op. Vandebril geeft ze een plek in een mozaïek van drieëndertig gedichten die simultaan worden vertaald in het Frans. De rode draad door deze bundel is Vandebrils bezinning op de verhouding tussen verlangen en vervulling, vluchten en blijven, taal en identiteit, leven en dood. Het tweetalige debuut van Vandebril wijst op zijn grote verbondenheid met de Franse poëzie, maar ook met het turbulente Belgische huwelijk tussen de Germaanse en Romaanse cultuur. Het vertalersduo Jan Mysjkin en Pierre Gallissaires staat garant voor ravissante Franse versies van de gedichten. `Gedichten om hardop voor te lezen of om zachtjes in het oor van je geliefde te gieten.' Bart Van Loo `De poëzie van Michaël Vandebril is als avondgloed die Venetiaans fijnzinnig de oprukkende duisternis tot een fresco penseelt.' Peter Holvoet-Hanssen `Deze dichter kent de waarde van het woord.' Adriaan de Roover Michaël Vandebril leest uit Het vertrek van Maeterlinck