Man o man

Je faalt niet. Je doet wat je kan, en dat is goed genoeg. Dat is het verhaal dat Nathan Vos, die in 2015 zijn lieve, verstandige en heel lang best gelukkige broer David verloor aan zelfdoding, aan mannen wil meegeven. Want mannen moeten en kunnen wat gelukkiger worden. Dat is geen luxe. Maar wat is er aan de hand? Mannen klooien. Ze spelen eerder een rol, meerdere vaak, dan dat ze een echt leven hebben. Waarom? Wij mannen leerden nooit volwassen te worden, zoals vrouwen dat wel leerden, betoogt Nathan. Daardoor weten we niet waar we voor staan, hoe we het beste met onszelf en anderen moeten omgaan en wat we nou eigenlijk echt willen. En dat is jammer, zonde, en soms gevaarlijk. In Nederland brengen ruim twee keer zoveel mannen als vrouwen zichzelf om het leven. Maar vrouwen zijn twee keer zo vaak depressief. Hoewel het een niet per se met het ander te maken heeft, lijkt de correlatie helder: mannen zoeken geen hulp. Als ze al weten dat het nodig is. In dit boek onderzoekt Nathan waar het misging bij David en bij negen andere lotgenoten, onder meer door met hun weduwes te praten. Naar aanleiding daarvan stelt hij nieuwe, maar essentiële vragen. Zoals: Weet je zeker dat je vader van je hield? Wat of wie helpt jou als je het zwaar hebt? En de belangrijkste: denk je dat je faalt?