Poe zie mij

Om het even Ik ben niet mijn gedicht. Mijn gedicht is mij, om het even wie ik ben, met vluchtige gedachten, ontoereikend, taal nog teken, wachtend op wat komen gaat. Zintuiglijk is de afweer over mijn of dijn, wie of wat ze zijn, waar bij te horen, deze woorden van weleer. Genoegzaam dichter bij geraken zijn het loze woorden, beeldend op zoek naar de schepping van hun zin. Om zich dan tot mij te richten. Om te dichten ben ik mij.