Zo!

Een steenvis met een stem als die van Eros Ramazotti, een kosmonaut die met de zwaartekracht speelt, een beschonken ficus in de hoek van de kamer en een vliegende vrouw die kans op regen geeft. Deze en andere personages bewegen zich langs de grenzen van de realiteit in het alledaagse decor dat Albert Goudberg gebruikt in zijn beeldende gedichten. De menselijke eigenschappen en emoties staan centraal in zijn werk en worden belichaamd door zowel levenloze als levende voorwerpen. Gelukkig is de liefde behulpzaam om de 'Zo!' als geheel met beide benen op de grond te zetten, waardoor de bundel van begin tot eind verrast en prettig leesbaar blijft.